Diam Itu Lebih Baik Dari Berkata-Kata??

Pernah tak anda rasa yang lebih banyak anda berfikir, semakin sukar untuk anda buat keputusan terhadap apa yang dipikir. Semakin banyak yang anda rasa perlu diluahkan semakin banyak juga yang anda rasa patut anda diamkan sahaja.

Saya? seorang hamba Allah yang panas baran, cepat naik angin dan kadang2 selalu salah buat keputusan dalam hidup. Selalunya bila saya marah sy wajib luahkan, sbb kalau sy tak luahkan sy akan jadi bertambah stress dan berkemungkinan boleh jadi bengong. Cume yang menjadi masalah bukan semua perkara kita bole luahkan pada semua tempat. sebab kalau salah tempat kita yang susah.

Perasaan? adalah satu perkara yang kita perlu berhati-hati bila kita luahkan kerana takut di salah ertikan oleh org yang kita cuba sampaikan maksud tu. Ada orang memang dia suke pendam je apa yang dia rasa, ada pulak yang berani dan dia akan luah perasaan tu pada orang yang ingin disampaikan maksud itu.

Saya? semakin dewasa dan sudah semestinya saya harus mengambil keputusan terhadap apa yang saya ingin sampaikan mengikut tahap kedewasaan saya.. dalam beberapa hari  kebelakangan ni saya mula sedar yang saya perlu berhati-hati terhadap apa yang saya katakan dan apa yang saya cuba luahkan kerana setiap apa yang kita sampaikan akan dinilai oleh mana2 individu. Nilaian daripada mana2 individu tidak mampu kita halang. Jadi kita yang perlu berfikir dengan wajar sebelum menyampaikan apa2 sahaja yang terfikir di fikiran.

Kadangkala kita memilih seseorang tuk mendengar luahan perasaan kita sbb kita rasa dia mampu jadi pendengar yang baik. ade sesetengah orang kata, tak perlu bantu selesaikan masalah tapi jadi pendengar je dah cukup baik. Ye betul, kadang2 kita tak minta seseorang tu utk bagi pandangan tapi kita cume harap dia sudi dengar agar kita dapat ringankan tekanan yang kita pendam tu. Sebab kita ni manusia biasa, bila orang lain stress kita mampu tolong, tapi bile kite sendiri stress kita tak boleh tolong diri sendiri, jadi kita perlukan kawan2 kita.

Tapi hakikatnya kita tak boleh bergantung harap pada orang je, kita yang kena buat sesuatu tuk diri kita sendiri. Ye nalizah, berusahalah untuk menyelesaikan masalah anda sendiri dan cari la jalan untuk tangani stress sendiri, jangan harapkan orang lain, sbb sampai bile pon kite asik nak minta tlg orang je. 

Hakikat sebenar kehidupan ; Diam Itu Lebih Baik Dari Berkata-Kata
Ye saya akan cube jadi orang yang lebih diam,,, Insyallah

PMS !!!!

Salam,

Anda tau ape itu PMS?
  
Premenstrual syndrome (PMS) (also called PMT or premenstrual tension) is a collection of physical and emotional symptoms related to a woman's menstrual cycle. While most women of child-bearing age (up to 85%) report having experienced physical symptoms related to normal ovulatory function, such as bloating or breast tenderness, medical definitions of PMS are limited to a consistent pattern of emotional and physical symptoms occurring only during the luteal phase of the menstrual cycle that are of "sufficient severity to interfere with some aspects of life".^[1] In particular, emotional symptoms must be present consistently to diagnose PMS. The specific emotional and physical symptoms attributable to PMS vary from woman to woman, but each individual woman's pattern of symptoms is predictable, occurs consistently during the ten days prior to menses, and vanishes either shortly before or shortly after the start of menstrual flow.

So skrg dah tau kan... ye sy sedang PMS. jadi sy ade masalah emosi yang tak mampu sy kawal dek akal fikiran yg waras kerana satu simptom ngok ngek telah menganggu gugat perasaan dan emosi sy tika dn saat ini..

Jadi skrg ni sy dgn mudah akan naik angin, nak marah, rasa nak lempang org, mudah sensitif, cepat kecik ati, dan bermcm2 lg jenis emosi,, sehubungan itu kalau sy ade buat ape2 yg buat sape2 pon bosan dgn perangai sy ni, sy mohon fahami la bahawasanya sy sedang PMS...

sy bukan sj2 je nak beperangai sedemikian rupe.. :(

*sy sedang menulis dgn gigih walau senggugut tgh melanda.... sakitnyer nape la awk buat sy mcm ni senggugut...